تا حالا دقت کردید که توی مراسم عرفانی و روحانی و جاهای مقدس چرا شمع روشن می‌کنند؟

تا حالا به این فکر کردید که چرا روی کیک تولد شمع می‌گذارند و لحظه فوت کردن شمع می‌گویند آرزو کن؟

به نظر شما این کار بی‌دلیل انجام می‌شود؟

 راز شمع چیست؟

جواب این سوال‌ها را اگر بخواهیم پیدا کنیم به یک نکته اول باید اشاره کنیم:

عالم خلقت اگر تجزیه بشود به چهار عنصر می‌رسیم: آب، آتش، باد، خاک و در دل این چهار عنصر شعور الهی وجود دارد.

اگر موقع دعا کردن جایی باشیم که این چهار عنصر وجود داشته باشند استجابت دعا به شدت اتفاق می‌افتد.

شمعی که می‌سوزد این چهار عنصر را با هم دارد:

موم شمع: خاک

شعله شمع: آتش

دود شعله: باد

موم ذوب شده: آب

وقتی موقع دعا کردن به شمع در حال سوختن نگاه می‌کنیم به شعور الهی متصل‌تر می‌شویم و درحالت آلفای ذهنی قرار می‌گیریم.

حالتی که در آن به شعور الهی و خدای درونت وصل میشوی و دعا به راحتی به عالم بالا می‌رود و به استجابت می‌رسد اگر با قوانین خیر هماهنگ باشد.

بله راز شمع این است.

برای همین در محراب‌ها و مکان‌های مقدس برای دعا کردن شمع روشن می‌کنند و روی کیک تولد شمع می‌گذارند و لحظه فوت کردنش می‌گویند آرزو کن!